Mesela örneğimizde 2 tane form olsun ve bu formlarda bir takım ürünler gösterelim. Ürünlerde Televizyon ile Cep Telefonu olsun. Formlarımızda bu ürünlerin özelliklerini ve fiyatını gösterelim. Ürünlerin bir maliyeti olsun ve bu ürünleri kullanıcının seçeceği ödeme seçeneğine göre belli bir kar oranı ile satalım(Peşin Ödeme-Taksitli ödeme).
Form ’un şeklini şöyle yapalım:
Bunları ayarladıktan sonra, artık kodlamaya başlayabiliriz.
Bu ince kodlamayı gerçekleştirdikten sonra Ürün bilgilerini girebiliriz
Bu fiyat değişimi Combobox’ın seçimine göre değişeceğine göre, Combobox’ın “Selected Index Change” eventini tetikletiriz:
Evet, kodlama bitti. Bu yaptıklarımızı Form2’de cep telefonu ürünü için kopyalayın ve bir takım değişiklikler yapın:
Kodu çalıştırdığımızda:
Sadede gelirsek; Dikkat ettiğiniz gibi Form1’de yaptıklarımızı, Form2’ye kopyaladık ve çalıştırdık. Formlar arasında aynı olanlar ise Kontrol grupları ile kodlamadaki “FiyatHesapla” metodu oldu.
Şimdi şöyle bir senaryo düşünün; sizden 100 tane farklı ürünü göstermeniz istendi, bu durumda siz napacaksınız yüz tane form oluşturup, aynı şeyleri formlara kopyalamak olacaktır. Yani, 100 kere aynı “FiyatHesapla” metodunu oluşturacaksınız. Arkadaşlar, bu olay şuna benzemekte; gardırobunuzda aynı renk, aynı desen ve aynı ebatta olan 100 t-shirt’ünüzün olmasına benzer, hâlbuki size bir t-shirt yetecektir. İşte Nesne Yönelimli Programlama ile bu kod fazlalığını engeller. Sadece bir “FiyatHesapla” metodu tanımlayarak 100 tane formda kullanabiliriz. Böylelikle aynı şeyleri kopyalayıp durmazsınız.
Umarım size faydalı bir makale olmuştur. Bu kadar uzatmamdaki amacım Nesne Yönelimli programlaya ihtiyaç olduğunu örnekle göstermekti. Diğer bir makalemde bu sıkınıtıdan nasıl kurutulacağımızı ve NYP’nin nasıl kullanıldığı göstermek olacak. Herkese iyi günler.
0 yorum:
Yorum Gönder